Wsparcie dla Żony Duszpasterza

CZY JA JESTEM SZALONA? CZY TO TYLKO JA?

Jesteś żoną duszpasterza. Oznacza to że Twoje życie jest doskonałe i nie masz żadnych problemów, tak? Nie! Podczas gdy Twój stres lub utrapienia mogą byc lżejsze w porównaniu do niektórych to Ty stawiasz czoła wyjątkowym wyzwaniom w swojej roli. Te wyzwania są wystarczająco trudne kiedy Ty i Twój mąż służycie obok siebie i gdy Twój mąż-duszpasterz jest prawdziwie przechrzczonym, oddanym, kochającym i Chrystusowym człowiekiem—prawdziwym pasterzem dla Ciebie, Waszej rodziny i trzody Bożej.

Czasem jednak żony duszpasterzy mogą znaleźć się w innej rzeczywistości. Jak masz pojednać swoje doświadczenia z tym co usłyszysz?

MOŻESZ USŁYSZEĆ RZECZY TAKIE JAK:

• Duszpasterz jest taki zabawny, dowcipny i uroczy.
• Jest takim opiekuńczym , pobożnym człowiekiem.
• Jest taki oczytany.
• Pracuje tak ciężko i poświęca tak wiele.
• Jest wysoko stojącym człowiekiem w społeczeństwie, bardzo lubianym i szanowanym przez wszystkich w naszym mieście.

Czasami komentarze na temat Twojego męża-duszpasterza są bolesne i upokarzające. Mogą być nawet frustrujące i irytujące. Wydajesz się być jedyną osobą (oprócz być może poza dziećmi) która widzi swojego męża jako Doktor Jekyll i Pan Hyde—pokazującego swoje dobre oblicze dla parafian i społeczności ale ujawniającego inne oblicze dla tych najbliższych.

INNI MOGĄ NIE WIEDZIEĆ ŻE:

  • W domu może być opieszały lub znieważający w stosunku do Ciebie i dzieci.
  • Może Cię zmuszać do zachowania jego „małego brudnego sekretu“ i nie dyskutowania z nikim na temat tego co się dzieje w Waszym domu.
  • Mógł cudzołóżyć w przeszłości (być może wielokrotnie).
  • Może jest uzależniony od pornografii (lub gorzej).
  • Może kontroluje Twój czas, finanse, jak się ubierasz, przyjaciół lub wszystko o Tobie i rodzinie.

Ty wiesz że nie jest tym za kogo się uznaje i że nie powinien być duszpasterzem w jego obecnym stanie. Może mówić Ci że Bóg go mianował i że błogosławi jego starania więc Ty masz milczeć i „nie dotykać namaszczonego przez Boga.“ Może twierdzić że to Ty jesteś problemem ponieważ bardziej go nie popierasz, nie rozumiesz go lub jego potrzeb, nie robisz wystarczająco dużo aby pomóc w domu, w kościele, itp. To prawdopodobnie sprawia że czujesz się nieswojo i w trudnej sytuacji. Musisz komuś o tym powiedzieć. Chcesz komuś powiedzieć ale…

  • Może boisz się jego usposobienia i agresywnego zachowania.
  • Nie chcesz aby on (lub Ty lub rodzina) źle wyglądała.
  • Nie chcesz aby stracił pracę bo to by zasiało finansowe spustoszenie w Waszym życiu
  • Nie sądzisz aby ktokolwiek Ci uwierzył. Przecież on jest duszpasterzem.
  • Boisz się że ewentualnie odejdzie lub się z Tobą rozwiedzie jeśli go zdemaskujesz.
  • Boisz się że odbierze Ci dzieci.
  • Ciągle masz nadzieję i modlisz się że będzie lepiej i że on się zmieni.

To jest normalne aby bać się konfrontacji i zdemaskowania znieważającego zachowania zwłaszcza gdy znieważającą osobą jest Twój mąż-duszpasterz. Bóg nie chce abyś się bała ani nie chce żebyś nadal cierpiała przemoc jakiegokolwiek rodzaju. Mówiąc komuś, szukając pomocy, wprowadzając niezbędne zmiany w swoim życiu możesz ocalić siebie, swoje dzieci a nawet może kogoś kto mógłbybyć lub był poszkodowany przez duszpasterza.

Jeśli Twój mąż ma sekretne życie lub ciemną stronę która stawia Cię w sytuacji która jest bardziej koszmarem niż spełnieniem snów to co powinnaś zrobić?

Być może możesz zacząć od refleksji nad swoim życiem jako pary duszpasterskiej.

CZY TO OPISUJE TWOJEGO MĘŻA-DUSZPASTERZA?

  • Słownie, emocjonalnie, duchowo lub fizycznie znieważający (wyzwiska, przekręcanie Pisma Świętego, bicie, itp.)?
  • Seksualnie wymagający, hańbiący lub poniżający?
  • Dziwnie oddalony i niechętny do zwierzania się ze swoich cieżarów, zaniedbujący Cię?
  • Nie spędzający czasu z Tobą lub z dziećmi?
  • Bardzo skryty i nieoficjalny na temat swojej pracy?
  • Inny (bardziej sympatyczny, towarzyski, przyjemny) gdy jest wśród innych ludzi niż kiedy jest w domu z Tobą i z dziećmi?

Jeśli tak, miej odwagę! Bóg widzi i rozpoznaje Twój ból i jest tu by Ci pomóc. Przeczytaj Malachiasza 2:14-16 dla dodatkowego pocieszenia.

Być może Twój mąż dobrze traktuje Ciebie i dzieci, tak jak powinien. Jakie wskazówki mogłabyś mieć gdyby ewentualnie popełnił cudzołóstwo z członkiem parafi?

POTENCJONALNE PLOTKARSKIE OZNAKI:

  • Ubiera się inaczej (styl, kolor)
  • Nowa kobieta w kościele (może się na niej skupia, prawi jej komplementy lub stara się być z nią sam na sam)
  • Częstsze mycie zębów (higiena staje się bardzo ważna, zwłaszcza jeśli nie była wcześniej)
  • Słuchanie „miłosnych“ piosenek (romantyczniej muzyki, poezji)
  • Drażliwy lub zapalczywy
  • Bardziej kontrolujący (próbuje upewnić sie że Twój hormonogram jest pełny, wie gdzie jesteś)
  • Nagle niespokojny (zażenowany byciem w domu z rodziną)

Co możesz zrobić? Po pierwsze, miej świadomość o tym co się dzieje w Twoim sercu i głowie. Każdy jest podatny w jakiś sposób. Przedyskutuj swoje uczucia ze swoim mężem-duszpasterzem. Porozmawiaj z zaufanym przyjacielem lub doradcą. Bóg może przemawiać do Ciebie abyś zgłosiła zachowanie swojego męża do kościoła/lub właściwych władz. Nie pozwól aby strach powstrzymywał Cię od zrobienia tego co jest słuszne i konieczne.

Jeśli ta sytuacja nie opisuje Ciebie lub kogoś kogo znasz to chwal Boga! Ale prosimy nie odrzucaj tej wiedzy. Właściwa edukacja może być zabezpieczeniem w przyszłości.